Kwaad
Ondanks dat de ontvoering tien jaar geleden plaatsvond, is de nanny nog steeds erg kwaad op de lokale politie. Volgens haar deden zij er 90 minuten over om naar het resort te komen. Dit neemt ze de politie zeer kwalijk, omdat er zo mogelijk bewijsmateriaal verloren is gegaan. “Ik liep het appartement niet in, maar verder deden heel veel mensen dat wel. Het bewijsmateriaal dat er had kunnen zijn, verdween. Er was niemand die zei: ‘We moeten de boel afsluiten.’ Dat is waarom de politie iedereens tijdlijn wilde weten, omdat ze er zelf niet waren.”
Ook vertelde de vrouw dat de politie niet nauwkeurig te werk ging in het afnemen van statements. Volgens de dame zijn er daardoor grote delen van informatie niet meegenomen in het onderzoek.
Verbaasd
De nanny is nog steeds verbaasd dat de ouders van Madeleine de verdachten waren van hun kinds verdwijning. Ook wordt er nog vaak aan de oppas gevraagd of zij denkt dat de ouders het hebben gedaan. “Ik vertelt ze altijd ‘nee’. Het is niet mogelijk.” Volgens de oppas waren de ouders oprecht in hun emoties en verdriet. De nanny zal Madeleine blijven herinneren als een iemand met een goed karakter en wat temperament. “Ze was een beetje verlegen, maar wel erg lief. Als je haar vroeg of ze je iets wilde geven, vond ze dat prima. Ze was een makkelijk kind dat ons blij maakte.”
Leeft ze nog?
Op de vraag of de vrouw denkt of het meisje nog leeft zegt de oppas het volgende: “Denken is een verkeerd woord, maar ik hoop het wel. Ik hoop dat ze nog steeds leeft. Het is waarschijnlijk wat naïef, maar het beste scenario in deze vreselijke situatie is dat ze was meegenomen door een rijk persoon die geen kinderen had.” Het is alweer tien jaar geleden dat het kind werd ontvoerd. Ze zou nu 14 jaar zijn. “Ik vraag me vaak af of ze nog leeft. Zou ze me herinneren? zou ze haar ouders nog herinneren? Het zou voor mij de beste dag in mijn leven zijn als ze ooit nog wordt gevonden.”
Bron: Mirror |Beeld: Wikipedia
Pagina 2/2