Studente reist door Oeganda en verdwijnt spoorloos

Na acht weken te hebben gewerkt in een Oegandees ziekenhuis gaan drie Nederlandse studentes rondreizen door het Afrikaanse land. Na een paar dagen gaat Sophia vreemd gedrag vertonen. En dan verdwijnt ze plotseling.

Het is eind augustus 2015. Sophia, een 21-jarige geneeskunde studente uit Amsterdam heeft net acht weken in een ziekenhuis in Oeganda stagegelopen, als ze op rondreis gaat met twee reisgenotes. Ze is bipolair (vroeger ook wel manisch depressief genoemd). Mensen met deze stoornis hebben wisselende stemmingen; perioden van depressie, afgewisseld emt manische perioden. Sophia heeft alleen manische perioden. Op een dag werd de moeder van Sophia opgebeld door één van haar reisgenootjes; ze maken zich zorgen om Sophia. De reisgenotes vonden dat Sophia zich raar gedroeg; ze was overactief, sliep weinig en was onvoorstelbaar. De vriendinnen bellen met haar moeder, die na gaat denken over een oplossing. Precies op het moment dat de vriendinnen bellen verdwijnt Sophia spoorloos. Op de oever van de Nijl worden bij een boom bezittingen van Sophia gevonden: een etui, een bankbiljet, een schoen en nog wat andere dingen. Ze lijken een spoor te vormen. Er volgt een politieonderzoek dat weinig oplevert. Ook reist een forensisch patholoog af naar Oeganda, welke concludeert dat Sophia zonder twijfel bij de boom langs de Nijl is geweest. Het onderzoeksrapport luidt dat Sophia waarschijnlijk te water is geraakt door een val, een wild dier of een vlucht voor een wild dier.

Volgens deze onderzoekers is het onwaarschijnlijk dat Sophia nog leeft. De ouders van Sophia willen hier niet aan. Ook de vriendinnen van het meisje geloven dit niet: “Ze wilde echt niet dood.” De ouders van Sophia denken iedere dag aan hun dochter: “We kunnen haar nog niet opgeven.”

Bron: Volkskrant